امروزه با پیشرفت و گسترش چشمگیر سامانههای تصویربرداری فراطیفی استفاده از دانش طیفی مواد برای طراحی و ساخت پوششهای استتاری اجتنابناپذیر شده است. در این تحقیق به منظور طراحی پوششهای استتار اپتیکی دارای شباهت طیفی مناسب با پسزمینه مورد نظر، ضخامت بهینهی ساختار چند لایهای رنگدانههای پوشش در محدودههای مرئی و مادونقرمز بازتابی با استفاده از یک فیلتر عبوردهنده تداخلی چند لایه تعیین شده است. در فرایند انجامشده از ماتریس انتقال و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. به عنوان مطالعه موردی، طراحی ساختار چند لایهای پوشش استتار اپتیکی برای پسزمینههای پوشش گیاهی با استفاده از دو مادهی ژرمانیوم و سولفید روی انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان داده است که بر اساس معیارهای شباهت طیفی مختلف و ضریب همبستگی منحنی بازتابندگی طیفی ساختار چند لایهای پیشنهادشده مشابه پوشش گیاهی مورد نظر است.