استفاده از حملات هوایی به شهرها، به‌عنوان یک استراتژی مرسوم در جنگ‌های اخیر شناخته شده است. بر این اساس، ارزیابی آسیب‌پذیری شهرها در حملات هوایی و تدوین راهکارهایی مناسب برای کاهش خسارات ضروری است. این هدف مستلزم به‌کارگیری اصول پدافند غیرعامل و روش‌های برنامه‌ریزی شهری است. در این تحقیق، ناحیه یک منطقه 11 شهر تهران به‌عنوان محدوده مطالعاتی استفاده شده است. این محدوده در طرح های فرادست، به‌عنوان بخش مهمی از شهر تهران معرفی شده (به‌علت استقرار کاربری‌های استراتژیک) و از این‌رو ارزیابی آسیب‌پذیری آن از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق، آسیب‌پذیری محدوده مورد نظر در حملات هوایی براساس روش تحلیل سلسله مراتبی و به‌کارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌های این ارزیابی نشان می‌دهد که در مجموع 4/92 درصد بلوک‌های ساختمانی واقع در محدوده، دارای آسیب‌پذیری متوسط به بالا هستند.
عزیزی, محمد مهدی, & برنافر, مهدی. (1391). ارزیابی آسیب پذیری شهری ناشی از حملات هوایی: ناحیه یک از منطقه 11 شهر تهران. علوم و فناوریهای پدافند نوین, 3(2), 127-137.
MLA
محمد مهدی عزیزی; مهدی برنافر. "ارزیابی آسیب پذیری شهری ناشی از حملات هوایی: ناحیه یک از منطقه 11 شهر تهران". علوم و فناوریهای پدافند نوین, 3, 2, 1391, 127-137.
HARVARD
عزیزی, محمد مهدی, برنافر, مهدی. (1391). 'ارزیابی آسیب پذیری شهری ناشی از حملات هوایی: ناحیه یک از منطقه 11 شهر تهران', علوم و فناوریهای پدافند نوین, 3(2), pp. 127-137.
VANCOUVER
عزیزی, محمد مهدی, برنافر, مهدی. ارزیابی آسیب پذیری شهری ناشی از حملات هوایی: ناحیه یک از منطقه 11 شهر تهران. علوم و فناوریهای پدافند نوین, 1391; 3(2): 127-137.
)
