در این مقاله، اثر موقعیت‌‌های مختلف اختلالگر پهنباند بر دو شبکه مخابرات واسطهای که به‌‌ترتیب دارای یک و r واسط هستند بررسی شده است. در هر دو شبکه، از روش تقویت و ارسال (AF) در انتقال پیام استفاده شده است. واسط، منبع فرستنده و مقصد گیرنده هر کدام یک آنتن دارند. در شبکه نخست، فرستنده سیگنال پیام خود را از طریق یک لینک مستقیم و نیز یک لینک واسط به گیرنده ارسال می‌‌کند. در شبکه دوم، لینک مستقیمی وجود ندارد و ابتدا هر واسط توان خود را بر اساس شرایط کانال خود و واسطه‌‌های دیگر به‌‌صورت بهینه تنظیم کرده و سپس اقدام به ارسال سیگنال دریافتی خود به سمت مقصد می‌‌کند. نتایج شبیه‌‌سازی‌‌ها برای شبکه نخست نشان می‌‌دهند زمانی‌که اختلالگر در نزدیکی فرستنده باشد، اثر اختلال افزایش یافته و در شبکه دوم، اگر اختلالگر نزدیک به واسط باشد، کیفیت سرویس‌دهی در گیرنده کاهش می‌‌یابد.
چراغی, مهدی, & ایمانی, سجاد. (1392). اثر اختلالگر پهنباند بر کارایی شکل‌دهی پرتو توزیع‌یافته در شبکه واسطهای. علوم و فناوریهای پدافند نوین, 4(1), 23-30.
MLA
مهدی چراغی; سجاد ایمانی. "اثر اختلالگر پهنباند بر کارایی شکل‌دهی پرتو توزیع‌یافته در شبکه واسطهای". علوم و فناوریهای پدافند نوین, 4, 1, 1392, 23-30.
HARVARD
چراغی, مهدی, ایمانی, سجاد. (1392). 'اثر اختلالگر پهنباند بر کارایی شکل‌دهی پرتو توزیع‌یافته در شبکه واسطهای', علوم و فناوریهای پدافند نوین, 4(1), pp. 23-30.
VANCOUVER
چراغی, مهدی, ایمانی, سجاد. اثر اختلالگر پهنباند بر کارایی شکل‌دهی پرتو توزیع‌یافته در شبکه واسطهای. علوم و فناوریهای پدافند نوین, 1392; 4(1): 23-30.
)
