شبیهسازی جهتی در میان تکنیکهای مختلف برای تحلیل قابلیت اعتماد سیستمهای سازهای، بسیار شناخته شده میباشد. در این میان، شبیهسازی جهتی در فضای بارگذاری بعلت مزایای قابل ملاحظه خود بواسطه ایجاد فضای کاری با ابعاد کمتر، از اهمیت بالائی برخوردار میباشد. همانطور که انتظار نیز میرود در این فضا، بعلت تغییرپذیری مقاومت سازهای، محل حالت (حالات) حدی مربوطه دیگر محلی ثابت نبوده و بایستی با آن همانند یک متغیر تصادفی برخورد نمود. بنابراین دقت نتایج بدست آمده از شبیهسازی در فضای بارگذاری بستگی زیادی به چگونگی احتساب این تغییرپذیری و نتیجتاً محل حالات حدی (که معمولاً فرض میشود متغیرهای تصادفی غیروابسته بزمان میباشند) در تحلیل پیدا میکند. برای لحاظ این تغییرپذیری، استفاده از تنها دو لنگر اول در هر نمونه جهتی قبلاً پیشنهاد شده است [7]. در این مقاله تلاش میشود ابتدا تحقیق شود که این فرض چه تأثیری ممکن است روی دقت نتایج (تخمین احتمال خرابی سازهای) داشته باشد و نیز در عین حال کنکاش خواهد شد که چه راهحلهای جایگزین میتوانند برای ارتقاء کیفیت کار در فضای بارگذاری مورد استفاده قرار گیرند. در مثالهائی که در این مقاله میآیند نشان داده میشود که در بعضی حالات زمانیکه خواص احتمالاتی پارامترهای مقاومتی فاصله قابل ملاحظهای از توزیع نرمال میگیرند اختلاف قابل توجهی ممکن است در نتایج آنالیز قابلیت اعتماد سازهای پدیدار گردد.