2024-03-29T10:13:12Z
https://adst.ihu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=2200822
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
مطالعه ماهیت ساختاری بیوپلیمر مترشحه از یک گونه باسیلوس جدا شده از پساب صنعتی
علیمحمد
لطیفی
فیروز
ابراهیمی
غلامرضا
اولاد
چکیده تعدادی از سویههای باکتریایی، بیوپلیمری تولید میکنند که دارای ساختار و خواص متفاوتی هستند. جهت شناسایی این پلیمر مترشحه از انواع حلالهای آلی و آبی و نیز حلالیت نسبی آن در حلالهای قطبی و غیر قطبی استفاده گردید. سپس با استفاده از روشهای مختلف، حضور قند، لیپید و پروتئین در پلیمر مذکور مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روشهای استخراج به روش EDTA، هیدروکسید سدیم و رقیقسازی با آب مقطر بخشی از بیوپلیمر به شکل پودر سفیدرنگ در آمدکه بیانگر ماهیت پلی ساکاریدی آن میباشد. علاوه بر این، نتیجه آزمایش Molish که حضور قندها و پلیساکاریدها را اثبات میکند نیز مثبت بود. از طرفی مثبت بودن آزمایشات Dyer و Bligh نیز نشاندهنده حضور لیپید در ساختمان بیوپلیمر بود. بررسی بعدی از حیث حضور یا عدم حضور پروتئین در شبکه بیوپلیمر انجام گرفت. بدین لحاظ ابتداء با استفاده از روشهای اندازهگیری پروتئین نظیر لوری و برادفورد، حضور پروتئین به اثبات رسید. جهت بررسی بیشتر و نحوه حضور پروتئینها در شبکه بیوپلیمری، از روشهای الکتروفورز و اسپکترو فتومتری UV-Vis بهره گرفته شد و با استفاده از روش SDS-PAGE و رنگآمیزی ژل با نیترات نقره مشخص شد پروتئینهای مختلف با وزن مولکولی 66-12 کیلو دالتون در شبکه پلیمری حضور دارند؛ این در حالی است که در ژل Native-PAGE هیچگونه باند پروتئینی ظاهر نشد. نتایج اسپکتروسکپی -Vis Uv نیز وجود جزء پروتئینی را نشان نداد. این نتایج دال برعدم بروز پروتئینها در شبکه پلیمری است و درگیری پروتئینها در درون شبکه را به اثبات میرساند که بهطور کلی، نتایج بیانگر ماهیت چندگانه این پلیمر بود.
بیوپلیمر؛ اگزوپلیمر
پلی ساکارید
باکتری
باسیلوس
2011
03
21
5
10
https://adst.ihu.ac.ir/article_204016_46ae1932c2c62c919518a16d8bb8dbab.pdf
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
طراحی سامانه قابل حمل اندازهگیری اورانیوم در آب بهروش طیفنورسنجی
مصطفی
نجفی
سید جواد
حسینی ده موسی
چکیده در این کار تحقیقاتی بهمنظور طراحی سامانه قابل حمل اندازهگیری اورانیوم به روش طیف نورسنجی، معرفهای رنگزای مختلف مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته و معرف 2- (5- برمو- 2- پیریدیلآزو)- 5- دیاتیلآمینو فنل (Br-PADAP)، بهعنوان بهترین معرف انتخاب شد. در ادامه، عوامل مؤثر بر جذب کمپلکس اورانیل- Br-PADAP شامل pH، زمان، اثر عامل پوشاننده، دما و غلظت اورانیوم، بررسی و بهینه شدند. با استفاده از نتایج بهدست آمده از بررسیهای فوق، سامانهای برای اندازهگیری اورانیوم در آب برای تعیین طیفنورسنجی اورانیوم بهصورت میدانی طراحی گردید. نتایج بهدست آمده نشان داد این سامانه توانایی تشخیص اورانیوم درنمونه آبهای طبیعی تا حد تشخیص ppm 5/0 را دارا میباشد.
اورانیوم
طیف نورسنجی
کیت آشکارساز
سامانه قابل حمل
اندازهگیری
2011
03
21
11
18
https://adst.ihu.ac.ir/article_204017_d578b766df3d0d59e006a3bcebdc25ac.pdf
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
تولید آنتی بادی پلیکلونال علیه ناحیه 4 آنتیژن محافظتکننده باسیلوس آنتراسیس در حیوانات آزمایشگاهی
حسین
هنری
هاجر
مهرآذین
مجتبی
سعادتی
هوشنگ
علیزاده
شهرام
نظریان
چکیده آنتراکس (سیاه زخم یا شاربن) یک بیماری مشترک بین انسان و دام بوده و عامل آن باکتری باسیلوس آنتراسیس میباشد. فرم رویشی باسیلوس آنتراسیس دارای یک اگزوتوکسین سه جزیی بوده که شامل سه آنتیژن حفاظتکننده (83 کیلو دالتون)، فاکتور کشنده (90 کیلو دالتون) و فاکتور ادم (89 کیلو دالتون) میباشد. آنتیژن حفاظتکننده بهعنوان یک ایمونوژن اولیه برای توسعه ایمنی حفاظتی علیه آنتراکس بررسی شده است. ژن از پلاسمید pXOI با جایگاههای آنزیمی BamHI و XhoI تکثیر و به کلونینگ وکتور و بعد از جداسازی به وکتور pET28a(+) همسانهسازی و به باکتری E.coli سویه BL21(DE3) ترانسفورم شد. ناحیه 4ژن آنتیژن محفاظتکننده (PA) کلون شده در وکتور بیانی pET28a(+) بهوسیله توالییابی، PCR و آنالیز آنزیمی، همچنین پروتئین تولیدی بهوسیله SDS-PAGE مورد تأیید قرار گرفت. بیان ژن PA با القای IPTG انجام و پروتئین تولید و تخلیص شده در 4 نوبت با فاصله 15 روز به موش و خرگوش تزریق شد. سپس آنتی بادی تولید شده از سرم موش و خرگوش جداسازی و توسط تست الایزا و وسترن بلات تایید گردید.
باسیلوس آنتراسیس
آنتیژن محافظتی
آنتیبادی پلیکلونال
2011
03
21
19
25
https://adst.ihu.ac.ir/article_204018_701f38a6f984c8af6c94da32b59a73b7.pdf
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
فرمولاسیون ژل رفعآلودگی L-Gel و بررسی واکنش جزء فعال آن (اوکسون) با ترکیبات شبه خردل
مهدی
فرحی پور
حسین
فخرائیان
چکیده L-Gel بهعنوان یک واکنشگر رفعآلودگی مؤثر برای عوامل شیمیایی (CW) و عوامل بیولوژیکی (BW) میباشد. فرمولاسیون آن شامل محلول آبی اوکسون بهعنوان عامل اکسنده و کابوسیل بهعنوان عامل ژلکننده است. L-Gel نسبتاً ارزان، غیرسمی، غیرمخرب برای محیطزیست، نسبتاً غیرخورنده، دارای سیستم پاشش ساده و بهدلیل ماهیت تیکسوتروپیک دارای بیشترین زمان تماس است. برای تهیه فرمولاسیون بهینه L-Gel، اجزاء سازنده آن به نسبتهای مختلف با یکدیگر مخلوط شد و با اندازهگیریهای خواص متفاوت ژل از جمله گرانروی و چگالی، فرمولاسیون بهینه نهایی بهدست آمد. این فرمولاسیون شامل محلول آبی 1 مولار اوکسون به همراه کابوسیل به میزان 15درصد وزنی بود. مدت زمان همزدن لازم برای تشکیل ژل، 30 دقیقه بهدست آمد. بعد از این مدت، گرانروی ژل با گذشت زمان در اثر ساکن ماندن افزایش یافت. استفاده از این فرمولاسیون بعد از همزدن و کاهش گرانروی امکانپذیر میشود. عامل اصلی رفعآلودگی L-Gel، اوکسون است که جزء اصلی واکنشدهنده آن، پتاسیم پروکسی مونوسولفات (KHSO5) میباشد. برای بررسی میزان رفعآلودگی ترکیبات شبه خردل از روش GC و 1H NMR استفاده شد. متیلفنیلسولفید (MPS) در واکنش سریع با اوکسون در مدت 3 دقیقه به متیلفنیلسولفوکسید و متیل فنیلسولفون تبدیل شد ولی کلرواتیلفنیلسولفید (CEPS) واکنش بسیار کندتری با اوکسون داشت و بعد از 2 ساعت به کلرواتیلفنیلسولفون تبدیل گردید.
کلیدواژهها: L-Gel
اوکسون
کابوسیل؛ رفعآلودگی
متیلفنیلسولفید
کلرواتیلفنیلسولفید
شبه عوامل خردل
عوامل جنگ شیمیایی
2011
03
21
27
36
https://adst.ihu.ac.ir/article_204019_3b638dbc22e81c729c23bef086bb8aaf.pdf
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
بررسی سیستم نوین کاتالیستی برای حفاظت در برابر سلاحهای شیمیایی
شهرام
قنبری پاکدهی
چکیده ماسکهای فیلتردار بهعنوان تجهیزات متداول برای حفاظت از سیستم تنفسی در برابر سلاحهای شیمیایی بهکار میروند. بهخاطر نفوذ بعضی از عوامل شیمیایی بسیار خطرناک از ماسکها، ضروری است تا از سیستم هوای تنفسی محبوس استفاده شود. بهعبارتی، بازدم انسان باید استفاده شود بهطوری که نیازی به استفاده از هوای آلوده محیط نباشد. در این مقاله، سیستم جدیدی پیشنهاد و تست شد که با استفاده از این سیستم که شامل سه بخش عمده رطوبتگیر و دفعکننده بوی بد دهان، سیستم تولید اکسیژن(OGS) و حذفکننده COx بود، منجر به تولید ml/min 5/2 از اکسیژن از بازدم انسان گردید. مرحله کلیدی در این سیستم تبدیل CO2 به CO و O2 در OGS است. OGS بر اساس الکترولیز اکسید جامد مناسب (مانند YSZ) کار میکند که در دماهای بالا رسانای یون اکسیژن میشود. آزمایشات نشان داد که چنین سیستمی بهطور پایدار ml 300 اکسیژن را حداقل برای 2 ساعت تامین میکند.
دفاع شیمیایی
حفاظت تنفسی
بازدم انسان؛ OGS
تولید اکسیژن
2011
03
21
37
41
https://adst.ihu.ac.ir/article_204020_da6f3d6cf7c8f71450db788ab04a6e27.pdf
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
کاهش غلظت اکسیژن اتمی با تزریق ترکیب 2He/NO در لیزرهای ید- اکسیژنالکتریکی
جبار
صیدی
منصور
عسکری
جواد
خلیل زاده
چکیده در این تحقیق با استفاده از نرم افزار فلوئنت عملکرد ترکیبی از گونه های ایجاد شده در ناحیه تخلیه الکتریکی یک لیزر اکسیژن-یداین الکتریکی با افزودن 2He/NO شبیه سازی شده است. واکنشهای ممکن در ناحیه پس از تخلیه مورد بررسی قرار گرفته و تاثیر ترکیب 2He/NO بر حفظ ملکول اکسیژن یکتای ((Δ1)2O) حاصل از واکنش، از طریق حذف اکسیژن اتمی تا رسیدن به ناحیه محیط فعال لیزر مورد ارزیابی قرار گرفته است. غلظت و نرخ شارش بهینه ترکیب افزوده شده برای شرایط خاصی مورد بررسی قرار گرفته است. محاسبات، با تغییر سرعت تزریق 2He/NO برای حالتی که شارش 2NO وHe به ترتیب 25/0 و 1/2 میلی مول بر ثانیه در نظر گرفته شده بود، مقدار بهینه حدود m/s 7/0را به دست داد.
مولکول اکسیژن یکتا(برانگیخته)
اکسیژن اتمی
وارونی جمعیت
لیزر ید- اکسیژن تخلیه الکتریکی
کد فلوئنت
2011
03
21
43
50
https://adst.ihu.ac.ir/article_204021_a4a278caea6c6f0d09663cb9f5664984.pdf
علوم و فناوریهای پدافند نوین
علوم و فناوریهای پدافند نوین
2676-2935
2676-2935
1390
2
1
آئروسلسازی داروی ناتوانکننده مدتومیدین هیدروکلراید
هاشم
کامرانپی
چکیده در این تحقیق، تهیه و بهینهسازی فرمولاسیون اسپری و آئروسلسازی داروی ناتوانکننده مدتومیدین هیدروکلراید صورت گرفته است. در این فرمولاسیونها اجزایی شامل دارو، حلال(متانول، اتانول و ایزوپروپانول)، اسپان 85 و پیشرانه (پروپان) مورد استفاده قرار گرفتهاند. برای تهیه اسپری، کلیه اجزاء باید یک محلول مایع تک فازی تشکیل میدهند. تستهای اولیه و رفتار فازی فرمولاسیون حاوی دارو، الکل، اسپان 85 و پیشرانه (پروپان) و نیز رفتار فازی مقادیر متفاوت از داروی مدتومیدین هیدروکلراید بر حسب مقادیر متفاوت از حلالهای اتانول، متانول و ایزوپروپیل الکل و پیشرانه پروپان مورد بررسی قرار گرفته و حداکثر پروپان مصرفی برای تشکیل محلول تک فازی در حالتهای مختلف تعیین شد. برای داروی مدتومیدین هیدروکلراید، اتانول و ایزوپروپانول نسبت به متانول، حلالهای مناسبتری هستند. با توجه به اطلاعات بهدست آمده از آزمایشات انجام گرفته، فرمولاسیون بهینه دارو با بالاترین غلظت ممکن تعیین شده است. فرمولاسیون مدتومیدین هیدروکلراید 5/5% با استفاده از 1 گرم مدتومیدین هیدروکلراید، 10 میلیلیتر اتانول (44%)، 25/0 گرم اسپان 85 (4/1%) و 20 میلیلیتر پروپان (49%) بهدست آمد و آئروسل مطلوب (از لحاظ پایداری محیطی) بعد از رهاسازی از قوطی اسپری حاصل شد.
آئروسل
مدتومیدین هیدروکلراید
پیشرانه؛ ناتوانکننده
رفتار فازی
2011
03
21
51
56
https://adst.ihu.ac.ir/article_204022_28c4b44affc4e8d9358f8ea8095ef476.pdf